اسپانیا و گاو بازی | چرا اسپانیایی‌ها گاو ها را دوست دارند؟

مریم زنگنه

1 رأی

گاوبازی در اسپانیا از سال 711 پس از میلاد آغاز شد، زمانی که گاوبازی به افتخار پادشاه آلفونسو هشتم برگزار شد. گاوبازی در آن زمان همان مسابقه‌ای نبود که امروز در اسپانیا برگزار می‌شود، زیرا این مبارزه مختص اعضای منتخب اشراف / اشراف اسپانیایی بود و منحصراً بر روی اسب و نه پیاده روی انجام می‌شد. در اوایل دهه 1700، پادشاه فیلیپ پنجم، اشراف زادگان را از شرکت در گاوبازی منع کرد، زیرا معتقد بود که این امر باعث ایجاد "تصویر بد" در مقابل مردم عادی می شود. با وجود این ممنوعیت، مردم عادی به تمرین این ورزش با پای پیاده ادامه دادند. تقریباً یک قرن بعد، نسخه فعلی گاوبازی به سبک اسپانیایی توسط فرانسیسو رومرو در روندا، اسپانیا در آغاز قرن نوزدهم معرفی شد.

3 مرحله و نقش مبارزه

کل این رویداد حدود 2 ساعت طول می کشد، از جمله یک مراسم افتتاحیه و 6 گاوبازی جداگانه. هر ماتادرو (گاوباز) 6 دستیار دارد که یک کادریلا (همراهان) را تشکیل می دهند و هر گروه تا پایان شب با دو گاو نر مبارزه می کند. مبارزات جداگانه به سه مرحله تقسیم می شوند که هر یک از آنها کشتن گاو را برای ماتادرو آسان تر می کند. همراهان می‌دانند که چه زمانی از یک مرحله به مرحله دیگر منتقل شوند، با صدای بوق که در سراسر استادیوم به صدا در می‌آید.

ترسیو د واراس (سومین لنگر)

هنگامی که گاو * به داخل حلقه رها می شود، باندریلوها و ماتادرو در ثلث اول حیوان را با آزار دادن آن با کاپوتی (شنل صورتی و طلایی) آزمایش می کنند. اساساً، گروهی از مردان شنل‌های خود را تکان می‌دهند تا گاو نر را در جهت خود شارژ کنند، قبل از اینکه گاو به اندازه کافی نزدیک شود، پشت یک مانع کوچک نزدیک به لبه استادیوم پنهان شوند. سپس ماتادرو با زدن چند پاس با کاپوتی خود، شخصیت گاو نر را آزمایش می کند.

بعد، دو پیکادوور (لنسر سوار بر اسب) وارد میدان می شوند. آن‌ها با خنجر به گردن گاو نر می‌زنند تا آن ماهیچه‌ها را ضعیف کرده و خون بگیرند. این مرحله در فرآیند، گاو نر را مجبور می‌کند تا در مراحل بعدی، سر خود را کمی پایین‌تر نگه دارد، که در نهایت ماتادرو را قادر می‌سازد تا در مرحله سوم مبارزه، گاو را تمیز بکشد.
گاو مبارز اسپانیایی نژاد خاصی از گاو نر است که به دلیل ترکیبی از پرخاشگری، انرژی، قدرت و استقامت شناخته شده است. آنها در مزارع بزرگ و در شرایطی که تا حد امکان در طبیعت زندگی می کنند، پرورش داده می شوند. از آنجایی که آنها معمولا دیرتر از نژادهای گاوهایی که برای گوشت استفاده می شوند به دلیل هیکل عضلانی خود به بلوغ می رسند، گاو نرهای مورد استفاده در مبارزه بین 4 تا 6 سال سن دارند. (به یاد داشته باشید که این گاو نرها نژاد خاصی هستند - این واقعیت توسط بسیاری برای توجیه مبارزه استفاده می شود).

2. Tercio de Banderilas (سومین باندریلا)

در سومین مرحله ، هر یک از سه باندیرو (مردانی با دارت های کوتاه تزئین شده و رنگارنگ) دو باندریلا (دارت) را بین شانه های گاو می چسبانند. این سوم بیشتر باعث تحریک، عصبانیت و تضعیف گاو می شود.

3. Tercio de Muerto (سوم مرگ)

مرحله پایانی یک تقابل بین گاو نر و ماتادرو مسلح به مولتا (شنل قرمز) و اسپادا * (شمشیر) است. گاوباز با شنل خود حیوان را می کشد و سعی می کند تا جایی که ممکن است به گاو نزدیک شود در حالی که او را در اطراف خود راهنمایی می کند. این آیین همچنان گاو نر را خسته می کند و به عنوان هنر اولیه گاوبازی در نظر گرفته می شود، زیرا بسیاری ادعا می کنند که حرکت گاوباز همراه با خطر نزدیکی بین دو موضوع نشان دهنده رابطه صمیمی بین انسان و حیوان است. در نهایت، ماتادرو سعی می‌کند گاو نر را در موقعیتی مانور دهد که (در حالت ایده‌آل) بتواند گاو را به طور تمیز از تیغه‌های شانه‌ها و از طریق آئورت و قلب برای مرگ سریع وارد کند.

* گاوباز در اصل با یک شمشیر چوبی شروع می کند، زیرا سبک است و مانور دادن آن آسان است، و پس از آماده شدن برای پایان دادن به مبارزه، آن را (با کمک mozo de espadas یا صفحه شمشیر خود) برای یک تیغه واقعی خاموش می کند. .

مراسم پایانی

پس از مرگ گاو، سه اسب جسد را در اطراف استادیوم به سمت خروجی می آورند و ماسه برای مسابقه بعدی آماده می شود.

آیین ها و جوایز

گاهی اوقات، اگرچه بسیار به ندرت (به ویژه در مادرید، از آنجایی که ورزشگاه یکی از معتبرترین ورزشگاه ها در بین چهار حلقه ثابت مادرید، سویا، گرانادا و آرانخوئز است)، یک گاوباز بسیار خوب عمل می کند (نگاه کنید به: تکنیک خوب، تمیز دارد. گاو نر را می کشد) و با یک گوش، دو گوش یا دو گوش و دم گاو پاداش می گیرد. حتی به ندرت، ماتادور توسط جمعیت از استادیوم خارج می شود. دریافت هر یک از این جوایز افتخار بزرگی است و در نهایت رئیس جمهور و تماشاگران تصمیم می گیرند.

در پایان یک مبارزه، اگر یک ماتادرو عملکرد خوبی داشته باشد، هواداران برمی‌خیزند و دستمال‌های سفید را تکان می‌دهند تا به رئیس‌جمهور نشان دهند که فکر می‌کنند مبارز شایسته جایزه است. رئیس جمهور این موضوع را در نظر می گیرد و سپس تصمیم نهایی را می گیرد.
در طول دعوا نیز نشانه های خاصی از تایید یا عدم تایید از سوی جمعیت مشاهده می شود. نحوه کف زدن/سوت زدن تماشاچی برای ماتادرو روحیه آنها را تعیین می کند. کف زدن های تایید معمولا سریع تر و کوتاه تر هستند، در حالی که کف زدن های عدم تایید مکث های طولانی تری در بین دارند و توخالی تر به نظر می رسند. بر اساس تجربه من، شکل دوم کف زدن در موارد زیر رخ می دهد:

ماتادرو در حالی که با شنل خود پاس می دهد به اندازه کافی به گاو نزدیک نمی شود.
پیکادورها یا باندریلوها هنگام وارد کردن پیک یا دارت گاو را در ناحیه مناسب پشتش سوراخ نمی کنند.
ماتادرو بار اول با موفقیت به قلب گاو نر برخورد نمی کند و منجر به مرگ طولانی مدت می شود.
به طور کلی، کف زدن/سوت های خشمگین تکنیک شلخته یا نامناسب ماتادرو و اطرافیانش را محکوم می کند.

بازتاب ها

قبل از 28 سپتامبر، هرگز ندیدم که انسان با چشمان خود حیوانی را بکشد. از قبل به ما هشدار داده بودند که شش گاو نر در طول مبارزه خواهند مرد، اما شنیدن در مورد آن و دیدن آن دو چیز کاملاً است.

تماشای اولین مبارزه با گاو نر به خصوص وحشتناک بود، به خصوص که من انتظار تکنیک ضعیفی از ماتادرو نداشتم.

گاو نر با سرعت تمام به سمت مرکز رینگ دوید و بلافاصله اولین کاپوتی که دید را تعقیب کرد تا اینکه شنل ناگهان پشت دیوار ناپدید شد. گاو گیج شده سرگردان شد تا اینکه کاپوتی دیگر را دید و به دنبال آن یکی دوید تا همان اتفاقی بیفتد که مرد پشت سپر چوبی دوید. گاهی اوقات، گاوهای نر باهوش بودند و سعی می کردند برای تعقیب جسم متحرک، دیوار را دور بزنند، اما شاخ هایشان آنقدر گشاد بود که بین شکاف نگهبان و دیوار قرار نمی گرفتند. تنها زمانی می‌توانستم ناامیدی گاو را تصور کنم که فکر می‌کرد هدف در دسترس است، سپس ناگهان بدون هیچ اثری ناپدید شد.
وقتی پیکادورها با پیکورها بیرون آمدند و به گردن گاو نر زدند، بیشتر گاوها مستقیماً به اسب‌هایی که پیکادورها سوار آن‌ها بودند هجوم آوردند. بعد از چند ثانیه تقلا، منتظر می‌ماندند تا مرد پیک را بردارد و به سمت شنل بعدی که می‌دیدند بدود. پس از ضربه، شما به وضوح می‌توانید خونی را که روی پوست گاو نر می‌چرخد، حتی از سطوح بالای میدان مسابقه ببینید.
جایگذاری شش دارت تزئین شده توسط باندیلوها خوشبختانه با سرعتی سریعتر از ضربات سواره به پایان رسید. با این حال، در این مرحله، شما می‌توانید مشاهده کنید که گاو نر سخت‌تر نفس می‌کشد و معده‌اش با هر نفس بالا می‌آید. با این وجود مبارزه می کرد اما با پشتکار بود. در این لحظه متوجه شدم که این حیوان چقدر با شکوه است. تحمل چنین دردی قدرت، شخصیت و میلش به زندگی را نشان داد.
یک سوم آخر، فقط با ماتادرو و گاو نر برای من مشکل سازترین بود. این سومی نیز سومین موردی است که از نظر امتیاز برای ماتادرو بسیار مهم است. فرقی نمی کند تکنیک او یا تیمش تا این سوم بد باشد. اگر او در یک سوم پایانی تسلط نشان ندهد، هیچ شانسی برای کسب جایزه ارزنده گوش وجود ندارد.
رابطه بین ماتادرو و گاو نر در یک سوم پایانی از قبل برای من به عنوان یک هنر توصیف شده بود، نه به خاطر حرکت زیبای گاوباز، بلکه به دلیل اینکه چگونه انسان می تواند جانور را در این بخش کنترل کند. هر چه مجاورت جنگنده و حیوان نزدیکتر باشد، هر چه سهام بیشتر باشد، جذابیت بالاتر، ارزش هنری بالاتر است.
من تصدیق می کنم که برخی از ویژگی های هنری در حرکت ماتادرو وجود دارد، زیرا او طوری حرکت می کند که گویی در رقص پیشرو است و گاو نر شریک او. به نظر زیبا می رسد، و اگر گاوبازی صرفاً شامل قسمتی باشد که مبارز و گاو با یکدیگر می رقصند، احتمالاً نظرات متفاوتی دارم. مشکل، برای من، از نگرش گاوباز است.
اگر حرکات گاو نر را به خوبی کنترل کند که صدای "اوله" بلند جمعیت را تضمین کند، ماتادور خود را با شکوه نشان می دهد. او به آرامی و با تمسخر به گاو نر نزدیک می شود و پشت خود را قوس می دهد و با مولتا پیش می رود. ماتادور در یک سری حرکات که به بهترین وجه ممکن است به عنوان اروتیک توصیف شود، خود را در مقابل گاو نر نشان می دهد، با ایده مرگ معاشقه می کند و همزمان تسلط خود را بر حیوان نشان می دهد.
برخی از مردم این را نمایش شجاعت می نامند. وقتی گاوبازی را یک هنر توصیف می کنند به این سوم اشاره می کنند. آن‌ها از خطر همه‌جانبه‌ای لذت می‌برند که در این احتمال وجود دارد که گاو نر در هر لحظه گاوباز را گور بزند.
من شخصاً گاوبازی را تلاش انسان برای کنترل، دستکاری و تسلط بر طبیعت می دانم. نژاد بشر به هیچ وجه قوی ترین موجود در جهان نیست. اما به عنوان موجودات روشنفکر، ایده برتری را در ذهن خود ایجاد کرده ایم. انسان از همه چیز برتر است. انسان قادر به تفکر است، پس انسان متولی جهان است. همه چیز روی زمین و فراتر از آن باید به انسان تعظیم کند، زیرا انسان برتر است.
از طریق رویکرد پر زرق و برق ماتادور برای اذیت کردن گاو، ما شاهد درخشش این ایده‌آل برتری هستیم. اما حتی در زمینه گاوبازی، ادعای تسلط ما یک فریب است. بدون دو سوم ابتدایی گاوبازی، ماتادرو به هیچ وجه شانسی برای مقابله با موجود با شکوه پیش از خود ندارد. تنها پس از تضعیف و خسته کردن گاو به اندازه کافی، او هر گونه امکانی برای برنده شدن دارد. و وقتی این فرصت به او داده می شود، مانند یک بچه مدرسه ای مغرور به گاو نر طعنه می زند.
در شرایط مختلف، انسان قدرتمندتر از حیوان نیست. و به همین دلیل، گاوبازی دستکاری خالص طبیعت برای تداوم تسلط ما بر زمین و موجودات آن است.